23-08-2017 | door: Blog

Social Cycling met Ingram Micro

Het is werkelijk niet te geloven. Ieder jaar trap ik er verdomme weer in. Íéder jaar. Waarin? Nou, dat ik écht denk dat het dit keer tijdens de laatste etappe van de Tour de France op de Champs-Élysées niet gaat uitdraaien op een massasprint. Gewoon niet dit jaar. Ik hoop altijd op een groepje dat iedereen verrast en dat er stiekem iemand solo over de meet komt. Maar oké, ook afgelopen juli gebeurde het weer niet. Gewoon de traditionele optocht. Geen enfant terrible die het aandurft om de boel eens lekker op te schudden en te demarreren als Froome met champagne in z’n hand fietst poserend voor de fotografen. Nee hoor, keurig in lijn naar de slachtbank en op naar de uitgedunde massasprint. Leuk man! Goede nieuws is wel dat er een Nederlander zijn handen in de lucht mocht steken. Dat verzachtte de pijn enigszins.

Ik liep in die week ergens in Toscane de toerist uit te hangen en daar werd een ander feit dat ik al lange tijd probeer te ontkennen ook nog eens onderstreept. Eigenlijk was dat zo’n zelfde ‘Champs-Élysées’ conclusie. Je weet het eigenlijk al en toch hoop je dat het anders is. Dat je het al jaren verkeerd ziet. De kiosken die volhangen met de voetbalshirts schreeuwden werkelijk oorverdovend dat het Nederlandse voetbal niet meer meetelt. Zowel op clubniveau als het nationale elftal. Hoe schreeuwden ze dat? Nou gewoon, door 35 shirts op te hangen en niet een van ons Nationale elftal of clubteams. Niet één. Nou nee, dat lieg ik. Na lang zoeken, je gaat er dan toch ineens op letten, zag ik 1 oranje shirtje hangen met ‘Robben’ erop. Waar is de tijd gebleven dat al diezelfde kiosken volhingen met Real shirts, AC Milan-shirts, Barça-shirts, Arsenal-shirts, Ajax-shirts, PSV-shirts, en welke vergeet ik nog? Nistelrooij, Sneijder, Seedorf, Cocu, v.d. Vaart, van Persie, Bergkamp, etc, etc, etc. Niets meer. 1 keer Arjen Robben.

Toch merk ik in het zakendoen dat bij veel mensen sport hoger dan ooit op het netvlies staat. Vroeger werden zaken alleen op de golfbaan gedaan (als dat al een sport is… J), maar tegenwoordig wordt er gefietst, wordt er hardgelopen en struikel je buiten in het park over de bootcamp-groepslessen. Allang niet meer met alleen maar vrienden onderling. Steeds vaker zie je groepen collega’s, klanten, leveranciers en/of concurrenten samen business combineren met sportieve activiteiten.

Vanuit Ingram Micro besteden we al jaren aandacht aan fietsen en hardlopen samen met relaties. In september lopen we weer met een grote groep mee met de Dam tot Damloop. Een mooi evenement waar veel animo voor is. Daarnaast hebben we afgelopen zomer verschillende clinics/fietsdagen georganiseerd op de Posbank. Na zo’n dag zie je ook weer nieuwe fietsgroepjes ontstaan die vaker met elkaar gaan optrekken of Strava accounts gaan linken. Leuk dat we als Ingram Micro zo’n ‘platform’ kunnen zijn. Om dit verder uit te breiden, hebben we een Strava-groep gemaakt waar relaties lid van kunnen worden. (Zoek op Strava op Ingram Micro NL Social Cycling.) Het idee van die groep is om buiten de officieel georganiseerde activiteiten af en toe met een leuke groep gezellig te graan fietsen. Het credo van deze groep moet hetzelfde zijn als de werksfeer zoals wij die voorstaan: Professioneel Gezellig.

Relaties die het leuk vinden om te fietsen, zonder de illusie te hebben volgend jaar zelf mee te strijden op de Champs-Élysées, kunnen zich altijd aanmelden. Hoe groter de groep, hoe (professioneel) gezelliger, toch?

Door: Stefan Duijndam - Ingram Micro

Terug naar nieuws overzicht

Social Cycling met Ingram Micro

Tags